07-12-2018, 00:00
Choć w grudniu wiele mówi się o czekających na świątecznym stole pysznościach, prawdopodobne żadne danie nie jest równie wyczekiwane, co aromatyczny barszcz czerwony z uszkami. Jakie są jednak korzenie oraz sekret tej na wskroś polskiej, tradycyjnej i charakteryzującej się wyjątkowym smakiem zupy? Wbrew pozorom dawne barszcze zupełnie nie przypominały obecnego, klarownego wywaru z buraków, a bliżej im było do klasycznej szczawiowej.
Wywodzący się z europejskiej tradycji kulinarnej barszcz to zupa, która mimo, iż kojarzy się przede wszystkim z Wigilią, jest daniem o znacznie bardziej rozbudowanej historii. Sama nazwa pochodzi od przedstawiciela świata roślin – barszczu zwyczajnego, należącego do rodziny selerowatych i spotykanego niezwykle często na polach i łąkach. W średniowieczu stanowił on bardzo istotny element codziennego jadłospisu, ze względu na powszechność występowania, uniwersalność zastosowania oraz smak na tyle wyrazisty, że pozwalał tworzyć aromatyczne dania nawet bez dodatku wielu przypraw. W wersji kiszonej stanowił podstawę zupy, będącej pierwowzorem wszelkiego typu barszczy – czerwonego, ukraińskiego, białego, a nawet zielonego, przyrządzanego ze szczawiu w Rosji i na Ukrainie. Szczególne miejsce wśród nich zajmuje barszcz czerwony wigilijny, przygotowywany jedynie raz w roku, w magiczny czas świąt Bożego Narodzenia.
Najważniejsze komponenty
Niezależnie od rodzaju barszczu, kluczową jego cechą jest wyrazisty, kwaśny smak. Najbardziej tradycyjną, wywodzącą się z kuchni ludowej metodą, jest gotowanie wywaru na bazie wcześniej przygotowanego zakwasu buraczanego. Wśród innych popularnych sposobów znajduje się również dopełnianie receptury sokiem z cytryny, a nawet octem, co często budzi sprzeciw znawców kuchni polskiej. Barszcz czysty stanowi duże wyzwanie kulinarne, ponieważ obok intensywnie kwaśnego smaku powinien cechować się też głęboką, rubinową barwą, której osiągnięcie niweczy dodanie niewłaściwych komponentów lub złych proporcjach. - Tradycyjny, wigilijny barszcz czerwony, pomimo naturalnej słodyczy buraków, charakteryzuje się wyrazistą, kwaśną nutą. Tym, co pozwala ją osiągnąć, jest dodatek zakwasu buraczanego, który powstaje wskutek rozkładu cukrów. Zanim buraki zaczną fermentować, mija zazwyczaj około 7 dni. Składnikiem, który w znacznie krótszym czasie pozwala nadać zupie odpowiedni smak, jest również sok z jabłek. Umiejętnie dobrane proporcje powodują, że barszcz nie traci swojej naturalnej, głębokiej czerwieni – mówi Łukasz Janiak, ekspert firmy Profi.
Raz utracona czerwień barszczu jest praktycznie niemożliwa do przywrócenia. Dlatego też, by uniknąć niespodzianek przed wigilijną wieczerzą, lepiej postawić na sprawdzone i skuteczne metody osiągnięcia jak najlepszego smaku, idącego w parze z apetycznym wyglądem.
Prosty przepis na uszka wigilijne
Nieodłącznym dodatkiem do podawanego w czasie wigilijnej wieczerzy barszczu są oczywiście uszka. Podobnie, jak barszcz, drobne pierożki świąteczne muszą być postne, dlatego najczęściej przygotowuje się je z dodatkiem farszu grzybowego lub z kapustą. By zaoszczędzić czas w dniu wigilijnej kolacji, możemy ulepić je dzień wcześniej, a następnie ogrzać w gorącej wodzie. Jak szybko zrobić pyszny, domowy barszcz z uszkami?
Barszcz wigilijny z uszkami grzybowymi
Przepis poleca Robert Muzyczka, szef kuchni Dworu Korona Karkonoszy
Składniki na ciasto:
Wykonanie:
Gdyby uszka były przygotowywane wcześniej, tuż po ugotowaniu zahartować je w zimnej wodzie, odcedzić i natłuścić niewielką ilością oleju. Następnie przełożyć do miseczki, przykryć i wstawić do lodówki lub przełożyć do woreczków i zamrozić.
Smacznego!
Podobne artykuły
Komentarze