Standard BRC Packaging dotyczy opakowań oraz materiałów opakowaniowych. Od pierwszego stycznia roku 2016 obowiązuje jego piąta wersja. Coraz więcej wymagań dla producentów wszystkich typów opakowań zbliża się do wymagań „foodowych”.

Wymagania stawiane opakowaniom dedykowanym do bezpośredniego kontaktu z artykułami spożywczymi były bowiem zawsze w kategorii wysokiego ryzyka. Teraz te wymagania są rozszerzane na inne typy opakowań. Zmiany zawsze wywołują wiele wątpliwości, dlatego w tym artykule postaramy się wyjaśnić najważniejsze kwestie.

Badania na migrację

W tym roku skończył się okres przejściowy i w pełni obowiązuje już rozporządzenie unijne 10/2011 dotyczące badania migracji globalnej i specyficznej. Substancje chemiczne o niskiej masie cząsteczkowej zawarte w opakowaniach z tworzywa sztucznego, a także papieru, czy kartonu mogą być zagrożeniem dla zdrowia. Aby sprawdzić, czy w konkretnym przypadku konieczne jest wykonanie tzw. badania na migrację, należy dokładnie przyjrzeć się specyfikacji wszystkich surowców użytych do produkcji finalnego opakowania. Czasami komponenty jak: kleje, rozpuszczalniki lub farby mogą stać się źródłem zagrożenia. Opakowania, które nie mają bezpośredniego kontaktu z produktem spożywczym lub kosmetycznym, najczęściej nie muszą być badane. Nie ma tutaj bardzo szczegółowych wytycznych i każdy producent ma obowiązek indywidualnego rozważenia ryzyka. Badania migracji muszą być wykonane przez laboratorium, które posiada akredytację zgodną z ISO 17025.

Częstotliwość kontroli produktu gotowego

Nowa norma BRC nie narzuca konkretnego wymogu częstości badania produktu gotowego. Procedury ustalane są wewnętrznie na podstawie m.in. wymagań klientów, doświadczenia i danych historycznych firmy. Trzeba tutaj podjąć decyzję w oparciu o zdrowy rozsądek. Jeśli na przestrzeni lat problemy pojawiały się bardzo rzadko, to wystarczy sprawdzenie ok. 1 % produkowanych opakowań. Natomiast w przypadku bardzo dużej liczby reklamacji w krótkim czasie, kontrole powinny być wykonywane częściej na większą skalę. Ustalenia dotyczące kontroli powinny być okresowo weryfikowane, przeglądane i dostosowywane do wolumenu produkcyjnego firmy.

Termin przydatności opakowania

Artykuły spożywcze pakowane są w liczne rodzaje materiałów opakowaniowych. Mają one różne konstrukcje, skład, formułę, jak i sposób magazynowania. W standardzie BRC Packaging nie znajdziemy konkretnego uniwersalnego terminu przydatności opakowania. Producent sam podejmuje decyzję na podstawie wiedzy i doświadczenia, jak długo opakowanie zachowa odpowiednie właściwości i będzie bezpieczne. Zawsze trzeba zwrócić uwagę na branżowe wymagania i dostosować termin przydatności do konkretnego przeznaczenia danego produktu.

Zmiany w branży spożywczej

Warto zauważyć, że nowe regulacje pojawiły się także w branży spożywczej. Standard BRC w wersji 7 wnosi zmiany w wymaganiach dla producentów produktów spożywczych dla sieci handlowych. Aby zapoznać się ze szczegółami warto zapisać się na szkolenie dotyczące zakresu nowej normy. http://www.szkolenia.bureauveritas.pl/bez-kategorii/praktyczna-interpretacja-wymagan-brc2015-wersja-7-0/